به همين شال عزاي نوكرا
تو رو به امام رضا

توي هيئتا منو پيرم كن
جز خودت از همه دلسيرم كن
پاي روضه ها ، زمين گيرم كن...

اگه آبرو دارم ، صدقه سرِ دخترته
اگه اشك چشم دارم ، واسه دعاي مادرته
آقاجون يادت نره ، شبِ اول قبرِ منو
بَدِه امّا آقاجون ، بالاخره اين نوكرته

ميشناسنم آقا باشما
حب الحسين هويتنا

اگه همّيشه خاطرخواهِ هميم
اگه هستي زندگيم

ماله اينه دل به دل راه داره
تا توو هستي نميشم آواره
بي تو روزمم ، آقاجون تاره...

دعاكن برام بشم ، يه نوكر خوب و با ادب
با فراقِ حرمت ، دلم ميگيره شب به شب
مادرم از كوچيكيم ، من و سپرد دستت آقا
من و مادرم فدا ، خاكِ قدمِ امّ وهب

ميشناسنم آقا باشما
حب الحسين هويتنا

هر كسي ادب كنه به مادرت
باشه عبد خواهرت

ديگه سر تا پاش همش دُر ميشه
توي قلبِ شما جاش پُر ميشه
مادرت دعاش كنه حُر ميشه

بگو يه كاري كنم ، به چشاي مادرت بيام
بگو يه كاري كنم ، انگاري قهرن همه بام
منم از خودت بدون ، نگو نميشه تورو خدا
من همون امام حسيـــنِ بچگي هامو ميخوام

ميشناسنم آقا باشما
حب الحسين هويتنا

شاعر : عباس میرخلف زاده