مژده آمد نور چشمان حسین بن علی
بذم شادی شد به پا در خیمه گاه آن ولی
مژدگانی می دهد مولا به هر اهل دلی
قلب ما شد از قدوم پر ز مهرش منجلی

ماه شعبان ماه مهدی ماه نور و شور و شین                    
دو پسر زاده علی و دو علی زاده حسین

خانه را زیور نمی باید که او خود زیور است
اشبه الناس نبی تاج رسالت بر سر است
حیدر است او حیدر است او حیدر است او حیدر است
نام آن شهزاده نیکو علی اکبر است

هم بنی الزهرا بود مسرور بهر این پسر
هم بنی هاشم شده از مقدم او مفتخر

خُلق احمد در سرشت و جلوه رویش بود       
صد هزاران راز اندر طره مویش بود
عطر گل های جنان از نکهت بویش بود
حور و غلمان بهشتی سائل کویش بود

بحر مواج و خروشان را تو یکسر ساحلی
یا علی و یا علی و یا علی و یا علی

ای علی جان تو شدی سرلوحه نسل جوان
خوش بود با صوت داوودی تو بانگ اذان
جعد گیسوی تو پرچین باشد و ابرو کمان
در قفایت خیل مستان بر زمین دامن کشان

می زند لبخند شادی بر عروسش فاطمه
نیست قابل جان ما عالم به قربانش همه

ام لیلا را بگو مادر شدی مادر شدی
تو عروس نیک بخت سوره کوثر شدی
او ز دامان تو آمد تو علی پرور شدی
خوش به حالت خوش به حالت صاحب گوهر شدی

کن دعا تا رخت دامادی ببینی بر تنش            
تا حنا سایی برای بستن دست و سرش

تا جدا شد از پدر آمد به قلبش اضطراب
بارلاها کن دعای خسته جانش مستجاب
خم شده شهزاده ای با سرو قدش برعقاب
او صدایت می زند تو از وفا گویش جواب

گرد و خاکی شد به پا اندر میان کارزار
ام لیلا موپریشان گشت و نیلی شد عذار

دور تا دورش عدو بهر قتالش بسته صف
نیزه باران شد تن رویین تنش از هر طرف
دانه دانه شد برون چون گوهر از بند صدف
می زند دشمن به پیش چشم بابا چنگ و دف

اوفتاد از ذوالجناح عرش پویش بر زمین
می کشد زانو به زانو پور خیر المرسلین

ای کمان ابروی من کردی کمانم ای علی
خیز و بنگر برده ای تاب و توانم ای علی
پرمکش از پیش من روح و روانم ای علی
لب گشا بابا مرا یک دم بخوانم ای علی

روح  ثارالله از داغت برون شد از تنش
در کنار نعش اکبر شد مسیحا زینبش

شاعر : جواد کلهر