ای حامی ولایت ، ای محسن عزیزم

رفتی و من ز داغت، اشک از بصر بریزم

هنگام ضربه در ، بودی کنار مادر

گشتیم هر دو باهم ، فدای راه حیدر

هر شب به یاد داغت ، در پشت درب خانه

بنشینم و بگریم ، ای طفل نازدانه

طفل نخورده شیرم ، مادر شود فدایت

با جان خود نمودی ، از شیر حق حمایت

مظلومی علی از ، داغ غمت عیان است

مانند قبر مادر ، قبر تو هم نهان است

وقتی که جسم پاکت ، بر سینه ام سپر شد

گفتم به فضه بیا ، فاطمه بی پسر شد

تو اولین فدای ، راه ولایت استی

تو اولین شهید ، پیش ولادت استی

با که بگویم این را ، با محسنم چها شد

شش ماهه کودکم از ، ضرب لگد فدا شد

هم جان و پیکرم سوخت ، هم ماه و اخترم سوخت

هم بین دود و آتش ، غنچه پرپرم سوخت

علی سلطانی