رفیقام رفتن و من جا موندم
گوشه ی زندون دنیا موندم
وقتی بارونی می شه این چشمام
می بینم که تک و تنها موندم
رفیقام پیش چشام فدای حیدر شدن
شبیه  اربابشون شهید بی سر شدن
اشک چشمای من تا ابد روونه
نغمه ی غریبی  تو دلم خونه
رفیقم کجایی

کاش می شد پیکرشون می اومد
یه خبر از پرشون می اومد
اگه تشییع می شدن می دونم
فاطمه مادرشون می اومد
نداریم چند وقتیه خبر از احوالشون
کاش می شد با هم بریم سوریه دنبالشون
ای خدا تموم شه انتظاره چشمام
پیکر رفیقام بر نگشته از شام
رفیقم کجایی

زندگی خوبه بهاری باشه
واسه هر دل یه نگاری باشه
خوبه هر کس که می ره از دنیا
براش اینجا یه مزاری باشه
بمیرم زهرا برات که نداری تو مزار
کجا دنبالت بیان نوکرای بی قرار
نشسته با حسرت رو لبم نوایی
ای شکسته پهلو مادرم کجایی
مادرم کجایی

شاعر : محسن طالبی پور