سالها زوّاریت را آرزو کردم حسین
هر کجا رفتم تو را من جستجو کردم حسین

تا خراسان تا به قم تا حضرتِ عبدالعظیم
پای هر مرقد تو را چون لاله بو کردم حسین

سالها هر زائری می آمد از کرببلا
تا که بوی تو بگیرم بوی او کردم حسین

هر کجا نام تو بود آنجا بهشتم بود و هست
من بهشتت را دو عالم آرزو کردم حسین

همچنان در کربلا جاریست خون سرخِ تو
مقتلت را من ز اشکم شستشو کردم حسین

جسم خونین تو را دیدم میانِ قتلگه
لعنت بسیار بر جانِ عدو کردم حسین

وارد صحن تو گشتم در شبستانِ ولا
ای همه آمالِ من، من بر تو رو کردم حسین

آنقدر شوقِ هوای صحن تو دارم به سر
با تو در تنهایی خود گفتگو کردم حسین

سالها با یا حسین از شورِ عشقت دم زدم
تا سرِ خوانِ تو کسب آبرو کردم حسین

قرهً العین نبی ای روح و جان فاطمه
من دگر با روَضه ات عمری ست خو کردم حسین

شاهِ بطحا از کرم این رو سیه را کن قبول
این زبان را وقف تو در گفتگو کردم حسین

جان اصغر روزیم کن تربت شش گوشه ات
در قراق تو ز خونِ دل وضو کردم حسین!

شاعر : هستی محرابی