بند اول
دلم مجنون من زخمی و داغونه
نجفت واسه من شبیه میخونه
توبگیردستام و اقا از احسانت
اربعین این نوکر دیگه جانمونه
شده حال نوکرمجنون و احساسی
قول میدم خوب میشم منوتو میشناسی
پیاده کربلا اربعین تو مسیر
هرستون و بااشک طی کنم اساسی
پای برهن باچشه گریون،میشم مثل بقیه سرگردون
ستون ستون میام به سمت تو،پای پیاده تا خوده ایوون
حسین(۴)جانم
بند دوم
دلهرم زیاده لحظه ی آخره
فکرم اینه آقا منو هم میخره
توی سیل زائرقطره ی ناچیزم
منه رو سیاهو کربلا میبره
همه دارن میرن اربعین کربلا
همه دارن میگن ازتاول پاها
همه ازسختی وازشیرینیش میگن
توو نذار نوکر و لنگ کار دنیا
عشق منی ای پسر زهرا،پرچم تو تویه جهان بالا
کسی نمیتونه جلوم صد شه،میام حرم میام حرم اقا
حسین(۴)جانم
شاعر : سید عباس شیدایی
- چهارشنبه
- 15
- آذر
- 1396
- ساعت
- 16:35
- نوشته شده توسط
- ایدافیض
- شاعر:
-
سید عباس شیدایی
ارسال دیدگاه