می رویم تا ز حرم جا نمونیم
پسِ این قافله تنها نمونیم
می رویم بزمِ عزای پسرش
تا که شرمنده ی زهرا نمونیم

این فرا خوانِ ماست، عهد و پیمانِ ماست
یک نگاهِ رُخش، قیمتِ جانِ ماست

سالها داغِ عطش در دلِ ما
ِشده هجران و غمش حاصلِ ما
می رویم فانیِ راهش بشویم
به فدایش سرِ نا قابلِ ما

می رویم جمله عزا دار شویم
پسرِ فاطمه را یار شویم
چون جوانان بنی هاشمِ او
در رکابِ او علمدار شویم

می رویم تا ز حرم جا نمونیم
می رویم تشنه ی دریا نمونیم

می رویم جمله فدایش بشویم
از شهیدانِ ولایش بشویم
شوقِ هر بوسه به شش گوشه ی او
شاملِ لطف و عطایش بشویم

می رویم تا ز حرم جا نمونیم
حسرتِ کعبه ی دلها نمونیم

این فراخوانِ ماست، عهد و پیمانِ ماست
یک نگاهِ رُخش، قیمتِ جانِ ماست

می رویم اجنی رو دور کنیم
زنده زنده همه در گور کنیم
گر نگاهی به این سمت کند
چشم او را ز غضب کور کنیم

می رویم تا ز حرم جا نمونیم
تا سر افکنده ی مولا نمونیم

می رویم چشم جهان خیره شود
نگذاریم که ستم چیره شود
جای عباس و علی اش باشیم
راهِ سرخِ علوی سیره شود

می رویم تا ز حرم جا نمونیم
فقط از دور به تماشا نمونیم

این فراخوانِ ماست، عهد و پیمانِ ماست
یک نگاهِ رُخش، قیمتِ جانِ ماست

شاعر : هستی محرابی