کشته شد از زهرِ کینِ دشمنان
عسکری  مولا امامِ  شیعیان
تسلیت گوئیم از این داغِ عظیم
پیشگاهِ  مهدی ِ صاحب  زمان

خون شده زین غصه قلبِ شیعیان
قتل کین  شد آن امامِ  مهربان
فاطمه  شد از غمِ او نوحه گر
در عزایش آمده  بر سر زنان

جانِ عالم در عزا، حجٌتِ قائم  بیا

شمع ِ بزمِ ما شده دیگر خموش
می رسد هر سو نوایِ غم به گوش
جانِ  ما از هجرِ رویش بی قرار
سینه ها از داغِ او اندر خروش

گونه را با اشکِ  خون  دریا کنید
هر کجا بزمِ عزا  بر پا کنید
خاکِ غم  بر سر کنید ای شیعیان
گریه  بر آلاله ی  زهرا  کنید

جانِ عالم در عزا، حجٌتِ قائم  بیا

سامرا شد سر به سر ماتم سرا
مهدی  محزون  نشسته در عزا
زین مصیبت شد خلایق داغدار
جانِ عالم غرقِ در شور و نوا

آمده پیغمبر ازعرشِ برین
ماتم ِ عظمی  بگیرد در زمین
همرهِ او فاطمه بر سر زنان
شالِ غم برگردنِ روح الامین

جانِ عالم در عزا، حجٌتِ قائم  بیا

زین مصیبت پشتِ زهرا خم شده
قلبِ او در نوحه و ماتم  شده
سبطِ پاکِ مصطفی را کشته اند
در عزا پیغمبرِ خاتم  شده

صد خروش آید ز طاقِ آسمان
گو فتاده لرزه بر کون و مکان
عرشیان اندر نوا و شور و شین
بین چه شوری گشته در عالم عیان

جانِ عالم در عزا، حجٌتِ قائم  بیا

عسکری آن میوه ی حیدر بوَد
لاله ای از باغِ پیغمبر بوَد
این همان چشم و چراغِ فاطمه
نورِ قلب و دیده ی کوثر بوُد

سینه ی مهدی ز دردش بی قرار
زین مصیبت گشته قلبش داغدار
امشب  آید در عزایِ بابِ خود
چهره ی خود را  نماید  آشکار!

جان عالم درعزا، حجٌتِ قایم بیا

شاعر : هستی محرابی