ای باغبانِ لاله ها زینب ای زینب
تیمارِ دشتِ کربلا زینب ای زینب

ای با وفا خواهر بیا زینبِ زارم
بینی که در چنگِ عدو من گرفتارم
حالا فقط تنها تویی یارو غمخوارم
 بشنو تو از من این وصیت به تو دارم
 
خواهر اگر دیدی شدم کشته ی عدوان
جا مانده زیرِ آفتاب این تنِ عریان
رأس مرا خواهر بگیر بر سرِ دامان
کن زمزمه در زیرِ لب مویه ی هجران

خود را برای هر بلا تو مُهیا کن
درکاخِ ظالم رفته ای نطقِ قَرّا کن
با خطبه هایت کربلا را تو معنا کن
آن دشمنِ قرآن و دین را تو رسوا کن

ای باغبانِ لاله ها زینب ای زینب
تیمارِ دشتِ کربلا زینب ای زینب

شیون نکن ای خواهرِ مهربانِ من
جانِ تو وُ جانِ همه کودکانِ من
تو نوحه ی غم را بخوان از زبانِ من
گو از خزان و لاله  ای باغبانِ من

اندر عزایم خواهرم بردباری کن
بر پیکرِ صد چاکِ من نوحه خوانی کن
یک امشب از مهمانِ خود میزبانی کن
دور از نگاهِ دشمنان آه و زاری کن

میعاد سُرخم مقتلِ کربلا باشد
آنجا که نامش بر همه آشنا باشد
آنجا که داغش آتشِ سینه هاِ باشد
آنجا بهشت و جنتِ کبریا باشد

ای باغبانِ لاله ها زینب ای زینب
تیمارِ دشتِ کربلا زینب ای زینب

شاعر : هستی محرابی