اون نگاه تو عشقه، صحن و سرا تو عشقه (2)
صحنِ با صفایِ، بابُ الرٌَضا تو عشقه (2)

سحَرا تو عشقه، باغِ دعا تو عشقه

نغمه ی اذان و صوتِ خدا تو عشقه (2)
گنبدِ طلا و، گلدسته ها تو عشقه ( 2)

 تو همون ماه ترین صورتِ خودِ خدایی(2)
این تو رو بس که تو، بابایِ امام رضایی(2)

آقا موسی الرٌَضا جونم به قربانِ تو(2)
 تو حرم می پیچه صدایِ قرآنِ تو (2

شبِ میلادِ تو عالم فدایِ تو باد (2)
لبِ پیغمبران مدح و ثنایِ تو باد(2)

تو همون ماه ترین صورتِ خودِ خدایی(2)
این تو رو بس که تو، بابایِ امام رضایی(2)

ای بهاری که از تو دل صفا می گیره (2)
با نامِ قشنگت، جونم شفا می گیره (2)

امشبی لطفِ تو ز آسمون می باره (2)
زائرِ کویِ تو دلایِ بیقراره(2)

تو همون ماه ترین صورتِ خودِ خدایی(2)
این تو رو بس که تو، باباے امام رضایی(2)

شاعر : هستی محرابی