بهار عمر زهرا

فدایت فاطمه بانوی عالم
گل ریحانة بستان خاتم
به هجران تو می سوزیم دمادم
دلم گشته غریق بحر  ماتم
******
بهار عمر زهرا شد خزانی
شکسته بال و پر شد در جوانی
شبانه جسم او غسل و کفن شد
چه رازی دارد این دفن نهانی

فدایت فاطمه  بانوی عالم
******
نیاورد تاب هجران پدر را
توان ضربت دیوار و در را
چه مظلومانه با دنیا وداع کرد
چه عاشق گونه  بست بار سفر را

فدایت فاطمه  بانوی عالم
******
دل  آزرده ز جور روزگاران
وداع کرد با تمام  گلعذاران
شکسته خاطر از داغ فدک رفت
غمین از حیله های نابکاران

فدایت فاطمه  بانوی عالم
******
اگر بعد از پیمبر  غصّه ها خورد
گل رویش ز جور و کینه پژمرد
ولی با کوچ عاشق وارة خویش
قلوب عالمی  همراه خود برد

فدایت فاطمه  بانوی عالم
******
علی را گفت عزیز به ز جانم
به دستت می سپارم کودکانم
حسن را با حسین و زینبینم
نگهداری نما  درّ گرانم

فدایت فاطمه  بانوی عالم
******
ببوسید دست و روی زینبین را
نشان بوسه زد نای حسین را
نگه بر حال و روز مجتبا کرد
نهاد بر قلب پاک او یدین را

فدایت فاطمه  بانوی عالم
******
صبوری را به قلب زینب آموخت
لباسی از وفا بر قامتش دوخت
دم آخر چو شمعی پرتو افشان
درون محفل پروانه ها سوخت

فدایت فاطمه  بانوی عالم
******
اگر چه قبر پاکش بی نشان است
به جسم عالمی پرتو فشان است
بگوید سروری از مهر زهرا
که لطفش بیشمار چون کهکشان است

فدایت فاطمه  بانوی عالم
******