من و غصه و غم  , من و اشک نم نم
دلم غرق خونه  , شبیه محرم

بازم روضه ی کوچه و مادره
بازم موسم غربت حیدره
شروع میشه روزای بی مادری
بازم چشمای سینه زن ها تره

قلبم به غصه مبتلا شد
شوری تو سینه ام به پا شد
بازم مدینه بی وفا شد

از اشک محاسنم خضابه
غصه تو سینه بی حسابه
حال مادرمون خرابه

..............

بند دوم

از ابر چشامون - داره خون می باره
پیرن مشکیا رو  -  بپوشید دوباره

برا ماتم و درد بی مادری
برای غم و غصه ی دختری
برا راز ناگفته ی مجتبی
بخون ای دل از روضه بستری

امشب  دلا عزا گرفته
مادر دست به دعا گرفته
گفتم شاید شفا  گرفته

فصل غم علی رسیده
زهرا این روزا چی کشیده
قدش تو کوچه ها خمیده!
 
...........

بند سوم

خدا هم‌ برای ،غمش بیقراره
آخه اسم زهرا،خودش گریه داره

همه نوکرا ریزه خوار درش
سلاطین همه خادم حیدرش
گره های کورِ ماها وا میشه؛
نگاهی کنه از کرم دخترش

بازم در جوش و در خروشم
عشقت برده قرار و هوشم
مادر مشکی برات می پوشم

مادر یار غریب حیدر
مادر دردات به جون نوکر
مادر برات می میرم آخر

........

بند چهارم

کجایی قراره ؛ دل بی قرارم
رسید فاطمیه ؛ بیا ای نگارم...

بیا و بگو از غلاف و کتک
بخون روضه از کوچه ها و فدک
از اون کوچه که نانجیب راه و بست
همونجا که زد ناله مادر ، کمک...

برلب؛داری نوای مادر
گریون؛هستی برای مادر...
برگرد؛صاحب عزای مادر

برگرد؛ای روضه خون زهرا
آقا؛تو رو به جون زهرا
حق؛قد کمون زهرا