ای ماه در خسوف من
با گریه غمگینم نکن
حرف از جدایی مون نزن
تنهاتر از اینم نکن

خورشید در کسوف من
این خونه تاریکه هنوز
غصه نخور فاطمه جون
علی رو داری که هنوز

دنیای بی تو...
برام پُر از غمه
مدینهْ بی تو
برام جهنمه



پهلو به پهلو شدنت
گرفته جون حیدرو
ناله های نیمه شبت
برید امون حیدرو

حیدر بمیره نبینه
افتادی توی بسترت
خانم هیجده ساله ام
رحمی بکن به دخترت...

خبر دارم که
شکسته شد بازوت
گاهی میگیری
دستتو به پهلوت



گرفته آرامشتو
درد مزاحم نیمه شب
سه ماهه داری میخونی
عجل وفاتی زیرلب

برای دلخوش بودنم
خنده رو لبهات میشینه
 اصلا نمیاری به روت
دیگه چشات نمیبینه

پهلوت که میام
بلند نشو پیشم
بستر خونیت
می‌زنه آتیشم



مگه قرارمون نبود
كنار همديگه باشيم
مگه به هم قول نداديم
كه يار همديگه باشيم

تو اين روزای آخر
شدم به غصه ها أسير
يه خواهشی دارم ازت
تو خونه از من رو نگير

تو اوج غربت
اميده يك نگات
بميره حيدر
كبود شده چشات



پر زدنت از آشیون ...
سخته تصورش برام
خدا نیاره اون روزو ...
دنیاروبی تو نمیخام

داری میگی به زینبت
کنار داداشت بمون
انگار دلت میخواد بری
توهم پیش شیش ماهمون

چن روزه خانوم
دلم پریشونه
خدانیاره
نباشی توخونه