‍ ‍ حضور حضرت زهرا سلام الله علیها

در مجلس عزای امام حسین علیه السلام



هر کجا بزمِ عزای یا حسین بر پا شود

اندر آنجا نوحه خوان آن مادرش زهرا شود



او که از داغِ پسر بر سینه وُ سر می زند

زین مصیبت تا ابد در ماتمِ عظمی شود



گوشِ دل گر وا کنی وا یا حسینش می رسد

از دلِ مجلس نوایِ شور و شینش می رسد



بی کس و بی اقربا اندر میانِ قتلگاه

گو هنوز آن ناله ی نورِ دو عینش می رسد



در عزای نازنینش شور و بلوی می کند

با سرِ خونین نشست و دردِ دلها می کند



نخلِ شمشادم چرا در خاک و خون افتاده ای؟

اینچنین با حنجرِ بُبریده نجوا می کند



گوید ای جانِ پسر ای نورِ چشمانِ ترم

بعدِ تو ای مَه جبین شد خاکِ عالم بر سرم



زاده ی زهرا کجا وُ کار زارِ کربلا

خیز و جدّت را صدا کن ای شهِ بی یاورم



کی بگفتا اینچنین آواره ی صحرا شوی؟

در میانِ قتلگه بی یاور و تنها شوی؟



کی بگفتا ای گلِ باغِ جنانِ فاطمه

با لبانِ خشک و سوزان کشته ی اعدا شوی؟



ای پسر رأست جدا گشته چرا از پیکرت؟

کشتند، از چه دِگر بالای نی رفته سرت؟



سینه ی عالم بسوزد از نگاهِ غربتت

گو عدو شرمش نبود آیا ز روی مادرت؟



رأسِ تو بر نیزه وُ جسمت فتاده آفَتاب

زلفِ مشکینت همی با خونِ فرقت شد خضاب



هر کجای پیکرِ تو مانده زخمِ بی حساب

قلبِ مادر ای پسر از زخمِ رویت شد کباب



من به قربانِ تنِ صد چاکِ چاکت ای پسر

کشتند از چه نکردندت به خاکت ای پسر؟



بسترِ خارا فتاده جسمِ پاکت ای پسر

تا به جولانِ بلا دیدم هلاکت ای پسر



گو بمیرد مادرت ای شاهِ بی یار و معین

در تنت جا مانده زخمِ دشنه یِ جلادِ کین



رحمی بر تو نکردند این گروهِ فاسقین

گو به من آخر چرا عطشان فتادی بر زمین؟



خیز و یکدم ای پسر بر دادِ این طفلان برَس

اندر این ویرانه دادِ زینبِ نالان برَس



مضطر و شیون کنان اندر میانِ کشته ها

او که بی معجر به هر سو می رود جولان برَس



خیز و ای جانم ببین آن نا شکفته اصغرت

در میانِ خاک و خون پرپر فتاده در برَت



شبهِ سیمایِ رسول لاله ی احمر کجاست؟

حجله ی خونین به پا کن از برایِ اکبرت



بین فغانِ کودکان را در میانِ خیمه ها

ناله وُ شیون کنان گو در میانِ شعله ها



بس که جولان می رود آن زینبِ بی اقربا

قلبِ پیغمبر بسوزد زین همه ظلم و جفا



با لبِ تشنه فتادی خاک و خونِ کربلا

رأسِ تو گشته جدا از ضربِ تیغِ اشقیا



کو ابالفضلِ دلاور آن رشید و با وفا؟

تا تو را یاری نماید اندر این دشتِ بلا



هر کجا بزمِ عزای یا حسین بر پا شود

در میان نوحه خوان ها سینه زن زهرا شود!