سحر دمیده و سجاده ماهتاب ندارد
بساط شاعر شبگرد شعر ناب ندارد
چگونه اشک بریزد زمان درد دو پهلو؟!
گلی که می شکند ساقه اش، گلاب ندارد!
چه فایده که به رویش هزار پنجره وا شد؟!
گلی که سوخت نیازی به آفتاب ندارد!
فقط به مرگ خود امید بسته بعد پیمبر
چه زندگی ست که هر لحظه جز عذاب ندارد
به پیش غیض, نگاه چهل حرامی بد مست
نجیب زاده زنی را زدن ، ثواب ندارد!!
قسم به پینه ی دستش، شبیه او خود, گندم
هزار خاطره با سنگ آسیاب ندارد
تمام غصه ی تنها نگین خانه همین است：
اگر بمیرم علی یار پارکاب ندارد
چه جمله ای شده کابوس او که می پرد از خواب!!! ：
‘'برای بستن حیدر کسی طناب ندارد؟’'
چگونه مقبره سازد برای او که در این شهر
علی برای خودش حق انتخاب ندارد!
- یکشنبه
- 20
- اسفند
- 1396
- ساعت
- 14:5
- نوشته شده توسط
- ایدافیض
- شاعر:
-
محمد رضا طالبی
ارسال دیدگاه