این قبله گه که بینی اینگونه برفراز است
سنگِ بنای آن را مولا علی بهم بست
از زورِ دستهایش خیبر به هم بلرزید
چون که خدای بگذاشت بر دست های او دست
شمشیر می درخشد در آسمان و گویی
از ضربِ ذوالفقارش کوه از میانه بگسست!
مرحب ز یک نهیبش از حالِ خود بهم ریخت
از یمنِ بازوانش درهای کفر بشکست
کفتارها رمیدند آندم که شیرِ مردان
با یک نهیب بر جست بر پشت اسب بنشست!
#هستی_محرابی
- یکشنبه
- 5
- فروردین
- 1397
- ساعت
- 10:54
- نوشته شده توسط
- هستی محرابی
- شاعر:
-
هستی محرابی
ارسال دیدگاه