ماه رجب، روزدهم، به به چه زیباست
زیبا گلی در بوستان حق شکوفاست

سرزد مهی زیبا ز دامان سبیکه(س)
در چهره ی بابای او شادی هویداست

باشد ولیعهد رضا(ع) مولای هشتم
او عاقبت مولای شیعه بعد باباست

هرشیعه خوشحال است در شهر مدینه
خصم رضا درمانده وحیران ورسواست

عرش خدا غرق سرور وشادمانی
جن وملک استاده مشغول تماشاست

اهل مدینه شهر را آذین ببستند
این تازه مولود رضا مقصود دلهاست

نامش بود همنام پیغمبر،محمد
ابن الرضا،بو جعفر ومیزان تقواست

بخشندگان جیره خور درگاه جودش
در کودکی گردد امام وچون مسیحاست

هر کس مرادی دارد،او باب المراد است
با سائل درگاه خود اهل مداراست

ماه رجب روز دهم گاه سرور است
از بهر عیدی هر دلی غرق تمناست

مولا رضا عیدی دهد بر شیعیانش
مرغ دلم عازم به آن درگاه والاست

میخواهم از او کاظمین وکربلا را
این آرزوی شیعه ی اهل تولاست