پس از سه روز درِ کعبه ناگهان واشد
تمامِ مکه پُر از شور و شوق و غوغا شد

زِ  خانه  آمده  انگار  صاحبِ خانه
که چشم‌ها همگی غرقِ در تماشا شد

از این به بعد به خود ناز می‌کند کعبه
که زادگاه برایِ جنابِ مولا شد

رسیده شخصیتی که کسی شبیهش نیست
کسی که فخر همه مردمان دنیا شد

رسیده آنکه برای خداست بنده ولی
خدایِ عشق برایِ  تمامِ  ماها شد


زمین برای همیشه به عرش می‌نازد
از اینکه حضرت مولا به خاکِ او پا زد

علی رسید و زمین رنگ تازه پیدا کرد
خدا بهشتِ خودش را از او مصفا کرد

دلش برای جمالِ خودش چه لک زده بود
برای دیدن خود بر علی تماشا کرد

و دید روی زمین مثل و همطرازش نیست
برای خاطر او بود خلقِ زهرا کرد

خوشا به حال کسی‌که ولایتش عَلَویست
که خویش را زِ عذاب خدا مُبرّا کرد

هر آن کسی که نشد پِیرُوِ مسیرِ علی
برایِ  آخرتش  آتشی  مهیا  کرد

خداخودش به خداییش میخورد سوگند
که خورده است خداییش بر علی پیوند

علیست معنیِ  کُلِ  یقین و باورها
نهایت  پَر و بالِ  همه  کبوترها

علی همانکه همیشه ست فاتح میدان
به نهروان و به خندق به بدر و خیبرها

کسی‌که هست مکانش همیشه بالا‌ها
کسی‌که جای قدمهای اوست بر سرها

کسی‌که مستیِ‌مان از دَمِ مسیحایش
که لب به لب شده با او تمام ساغرها

کسی‌که بود مقام بزرگِ شیعه گی اش
همیشه  آرزویِ  قلبیِ  پیمبرها

پیمبران همه‌جا گرم ذکر هو بودند
برای نام  "علی" دائم الوضو بودند
 

نوشتن از تو که درحدّ این قلم‌ها نیست
سرودن از تو  توان  سرایش ما نیست

من از قبیله‌ی عشاقم و جنون پیشه
کنار مردم عادی برای من جا نیست

شبیه  گیسویِ  در بادِ  تو  پریشانم
همیشه کار من از بودن تو حیرانیست

تجلّیات خدا در تو هست... یعنی که
تویی که خلقت مارا دو دستِ تو بانیست

گدایی از تو همان پادشاهی دنیاست
غلامی تو قسم بر خدا که سلطانیست

علی امام من است ومنم غلام علی
هزار جان گرامی فدای‌ نام  "علی"

تو در سپاه پیمبر سَری و سرداری
تویی که دین خدا را نموده‌ای یاری

مقابل تو اگر لشکری به صف باشند
تو در دلت جگرِ روبرو شدن داری

تویی همانکه نداری شبیه و مانندی
به وقت مدحِ تو واژه به واژه تکراری

تو بهترین بشر و برترین مسلمانی
به روی دست پیمبر تو اولین قاری

و بوسه برلب قاری زدن همین خوب است
که گفته است جواب تلاوتش چوب است