‍ #السلام_علیک_یا_زینب_کبری_س

کربلا بینی که نامش چِل چراغِ مکتب است
هر چه دارد تا ابد در زیرِ دینِ زینب است

زینبی چون کربلای مرده را احیا کند
نامِ او چون آفتابی روشنیِ مکتب است

اصلاً عشق و عاشقی در کربلا معنا شده
عاشقی رسم و مرامِ سالکانِ مذهب است

گر حسین نامش فروزان مشعلِ فرزانگیست
نامِ زینب هم ردیفِ این مقام و منصب است

او که روی نیزه ها رأسِ برادر دیده بود
سر جدا از تن ولی آوای قرآن بر لب است

سر جدا از تن ولی نورش شعاعِ آسمان
آن فروغِ پرتوش رخشنده تر از کوکب است

آری آن سر جلوه ی نورِ خدا دارد همی
خون ز لبها می چکد امٌا نوای یارب است

آنکه پای معرفت خوانَد حدیثِ عاشقی
دائمٱ جانش برای قربِ خالق در تب است

کیست تا باور کند نورِ خدا گردد خموش؟
این همان اوهامِ کذبِ جاهلانِ منصب است

لعن و نفرینِ خدا بر شمرِ دونِ بی حیا
گو سزای جسمِ بی سر زیرِ نعلِ مرکب است؟

کربلا تصویری از زیبایی و شیدایی است
این مدالِ قرعه ی نام حسین و زینب است

محوِ نامِ کربلا وُ نینوا مانَد چو آن
چهره ی خورشید را پنهان نمودن در شب است

کربلا بینی که نامش مظهرِ پایندگیست
زیرِ دینِ زینبی که او به غم ملقب است

شرحِ این رنج و بلا گر باورِ هر سینه نیست
هر کسی را قدرِ فهمش اقتباسِ مطلب است!

#وفات_حضرت_زینب_سلام
#الله_علیها_پیشاپیش_تسلیت_باد
#هستی_محرابی