فصل سبز شكفتن ياس

دشت بی لاله زار می آيد

كورى غاصبان باغ فدك

در زمستان بهار می آيد

حس ناب حضور باران را

 تن تبدار تاك مي فهمد

مزه ى بوسه از لبانش را

دانه ى بين خاك مي فهمد

چهره ي ماه حضرت خورشيد

با طلوعى دوباره پيدا شد

نه زمين بلكه چشم عرش خدا

بر جمال منورش وا شد

پاى مضمون ناب را امشب

روى ديوان شعر وا كردي

شور شعر ولادتت را در

دل عرش خدا بپا كردي

محتشم يا كميت يا دعبل

امر كن شاعران كويت را

 در غزل يا قصيده يا بيتي

بسرايند شرح مويت را

شام ميلادتان دعاي فرج

شده آقا سرود هم عهدي

مهزياران جواب مي خواهند

السلام عليك يا مهدي

عصر هر جمعه با دعاي سمات

در فراق تو غرق در آهيم

مثل قلب شكسته ي ندبه

محو ((ايْنَ بَقيّةُ اللّهيمْ))