بند اول:

شبه خوشحالی شب بارونه

جبرئیل داره سوره میخونه



میده سور ارباب به همه عالم

که شده صاحــــِبِ یه دردونه



خانومه

دختر دردونه ی اقامه

همه ی دلخوشیه دنیامه خوده زهراست



خانومه

اونی که عمری براش میخونم

تا ابد رقیه ای میمونم تا بمیرم



بند دوم:



نوکرش بودن چقدر خوبه

هرکی نوکر نیست دلش آشوبه



همه جا گفتم همه جا میگم

که دلم با اسمِ ، رقیه میکوبه



خانومی

تو مثِ فرشته ها آرومی

تو مفرج غم مغمومی جان رقیه



خانومه

من غلام در این خاتونم

اگه دور بشم ازش داغونم زندگیمه





بند سوم:

ربّ احساسی تو گل یاسی

همه ی عشق شرف الناسی



میپری تا عرش با سبکبالی

وقتی که رویه دوش عباسی





رقیه

هامی سویلور که بیزه جانان دی

دین و مذهب دی بیزه ایمان دی جان رقیه



رقیه

نوکرین جانی اونا قربان دی

ادی هر یرده گله طوفاندی جان رقیه



بند چهارم:



همه خوشحالن پیش گهواره

آسمونه عشق داره میباره



علیِ اکبر با عمو عباس

خریدن گلِ ، سر و گوشواره



ای جانم

چقدر بهش میاد گوشواره

عموش اونو رو دوشش میذاره عشق سقاست



ای جانم

دختر شاه و از اشرافه

موهاشو ام بنین میبافه عمر باباست