ندارد قلبش آرام و شکيبی
به لب دارد عجب أمن يجيبی

چه کردی با دل پر درد مولا
غريبی، ای غريبی، ای غريبی
***
غمش هر ديده را خونبار می‌کرد
اگر ياد از در و ديوار می‌کرد

براى خاطر زخم دلش بود
که با نان و نمک افطار می‌کرد
***
اسير رنج و غربت بود يک عمر
دلش لبريز حسرت بود يک عمر

على حاجت‌روا شد امشب ای تيغ
که بی‌تاب شهادت بود يک عمر
***
دل عالم از اندوهت لبالب
نگاهی کن به بی‌تابی زينب

تمام شهر دلتنگ است مولا!
بخوان مولای يا مولای امشب