كار وقتي در بلا بر باده و ساغر كشيد
جور ما را شاه مردان ساقي كوثر كشيد

اقتدا سلمان به حيدر كرد در روز الست
جام مي را مخفي از چشمان زاهد سر كشيد

لافتي الا علي،شاعر كمي نقاش شد
نقش شمشير علي را گوشه ي دفتر كشيد

اختياري نيست،از لطف اميرالمومنين
مرغ دل تا گوشه ي ايوان طلايش پر كشيد

لحظه ي بخشيدن خاتم به هنگام ركوع
نعره ي ياهو برايش مسجد و منبر كشيد

مرتضي درد محبان خودش بر جان خريد
كار بر آنچه نبايد مي كشيد آخر كشيد

جاي بيعت با علي شد هتك حرمت بر علي
هر چه مولايم كشيد از ضربه ي آن در كشيد

مي گذارد دست خود بر شانه ي چاه آن غريب
بار سنگين غم صديقه را حيدر كشيد