نیمه ی شوال بین،ری شده غرق عزا
غرق عزای گلی،ز گلشن مجتبا

غریب آل علی از همگان گشته دور
به غربت خانه اش رفته بسوی خدا

صدا زده جد خود به لحظه آخرش
حسن(ع) به جنت بود به سوگ او در نوا

ز دست جور عدو ترک وطن کرده او
رفته زدنیا شده ز ظلم دشمن رها

اوست ابوالقاسم و عبد عظیم خدا
کریم همچون حسن،لطف کند بر گدا

جد غریبش حسن حرم ندارد ولی
نواده ی اوبود صاحب صحن وسرا

گر که زیارت کنی مرقد عبدالعظیم
زیارتش می شود زیارت کربلا

شاعر:اسماعیل تقوایی