زمینه شهادت امام صادق (ع)

امشب احوال   من پریشونه
اسمون دل     ابر و بارونه
کنج سینه   یک مدینه  غصه داره دلم خدا
ناله ناله   گریه گریه   بی قراره دلم خدا
دلم فدا خاک پای مدینه شد
مسافر کوچه های مدینه شد
یه عمریه که گدای مدینه شد
وای غریب اقا غریب اقا
۲
سینه ام امشب   صحن غم گردید
زایر مرد    بی حرم گردید
داغ داغه   بی چراغه  
یک بقیع بی سایبون
نه یه زایر   بی مسافر
نه صدای یه روضه خون
گریه نکن گریه اینجا ممنوعه
اوردن اسم اقا ممنوعه
کشیدن دست رو سنگا ممنوعه
۳
ای ولی الله  ایه ناطق
ابروی دین   حضرت صادق
دل شکسته  دست بسته
نیمه شب میبرند تو را
زیر شعله   پابرهنه
بی عمامه تو کوچه ها
اتیش گرفت   دل پاکت از غمها
تو کوچه ها   ناله ات بود یا زهرا
می افتادی   یکسره روی خاکا
وای غریب اقا غریب اقا