نوحه امام صادق علیه السلام

در مدینه پرپر شد مصحف ناطق (امام صادق)
جگرش میسوزد چون دشت شقایق(امام صادق)
ملائک در سما      نوحه خوان  در عزا

غم روی غم بر دلش میبارد شرر( مانند مادر)
از در خانه اش شد آتش شعله ور( مانند مادر)
بر شیخ الائمه     نوحه گر فاطمه
واویلا
نیمه شب می رود و خون میگرید ماه(بی جرم و گناه)
میبرد قاتل او را سوی قتلگاه (بی جرم و گناه)
رهبر مذهب است     جان او بر لب است
واویلا