• سه شنبه 29 اسفند 02


شعر ولادت حضرت رضا(ع) -(گرماست اما می وزد عطر بهاری)

851


گرماست اما می وزد عطر بهاری                        از لابلای شاخه دل بیقراری

این سوت آخر ترمز پای قطار است           
یعنی به پایان آمده چشم انتظاری

خوش آمدی زائر به اینجا، زود وا کن         
آن کوله بار حرف هایی را که داری

وقتی پیاده می شدی آیا ندیدی                
پا روی بال صد فرشته می گذاری؟

آن گنبد خورشید را وقتی که دیدی          
حتما بگیر از دور عکس یادگاری

بنویس زیر عکس خود این قبله
این بارگاه حضرت شمس الشموس است


                                        -----------------------------

با من بیا دور حرم خانه بگیریم                              مانند یک همسایه کاشانه بگیریم

هرچند مثل خار اما می شود که                             از این گلستان بوی ریحانه بگیریم

در طوف این شمع فروزان الهی                               حالی شبیه حال پروانه بگیریم

باید شبیه انبیا در پشت این در                              اذن دخول از شاه فرزانه بگیریم

از کودکی که گندم اینجا می فروشد                       بهر كبوتر ها كمي دانه بگيريم

با اشک وارد شو بگو که خوب یا بد                                        

آمد گدای کهنه کارت شاه مشهد

                                   -------------------------------

پیش تو آقا با گدایی خو گرفتم                             دار و ندارم را من از این کو گرفتم

وقتی تو را دیدم نمی دانم چه شد که                    مستانه و دیوانه ذکر هو گرفتم

با روسیاهی آمدم کن رو سفیدم                          از روی تو شرمنده هستم رو گرفتم

عمریست مستم کرده سقاخانه ی تو                      آقا شرابم را من از این جو گرفتم

درس ضمانت کردنت را روز محشر                         از ماجرای تو و آن آهو گرفتم

وقتی که از لطف و عطایت وامدارم                                              

 هیچ احتیاجی جز تو بر ضامن ندارم

                                                                ------------------------

اینجا بهشت است یا حرم، یا طور سینا                که حضرت موسی به خاک افتاده اینجا

در روبه روی پنجره فولاد دیدم                             بهر شفا بسته دخیلش را مسیحا

بال و پر جبریل از چه گرد و خاکی ست               خادم! مگر جارو ندارد صحن آقا

در این فضا عطر و شمیم یاس پخش است           حتما که در یک گوشه ای بنشسته زهرا

من با زبان کودکانه حرفم این است                      من دوستت دارم تو را قد یه دنیا

 دنیای من عقبای من آقا تو هستی                                

ممنون از اینکه در به روی من نبستی


                                                ----------------------------------

با این حریم و گنبد زرد و طلایی                           مانند کعبه هستی و قبله نمایی

تو آمدی ایران زمین شد پایگاهت                      پیغمبر مبعوث کل انبیایی

من که یقیین دارم خدا حرفی ندارد                    آنجا که تو از بندگان خود رضایی

شاگرد سلمانی بین راه هستم                              در وقت مردن بر سرم بگذار پایی

در وقت جان دادن جواد آمد کنارت                   یعنی گریز روضه ای از کربلایی

وقتی جوانان بنی هاشم رسيدند
یک اربا اربا را میان دشت دیدند

  • سه شنبه
  • 26
  • تیر
  • 1397
  • ساعت
  • 17:26
  • نوشته شده توسط
  • جواد

برای بارگذاری فایل در سایت اکانت مداحی بسازید



ارسال دیدگاه



ورود با حساب گوگل

ورود کاربران