سرود ولادت امام رضا(ع)

بند اول:
شب جود باز شب رحمته
شادیه آسمون بی حده
کفتر دل تو باب الجواد
گاهی جلد به روی گنبده

اومده اونکه حرمش . دلارو میکنه مست . خودش بماند
اومده اونکه نداره .  مهربونیاش رو دست . خودش بماند

خودش بماند که ولی نعمته
گدا شدن در خونش عزته
برادر شفیعه ی جنته

بند دوم:
به فقیر ، غنی ، شاه و گدا
از در لطف عنایت داره
توی جمهوریه صحن دل
عمریه که حکومت داره

خاک توی کفش داریاش . مریض و شفا میده . خودش بماند
زردیه گنبد طلاش . انگاری که خورشیده . خودش بماند

خودش بماند انیس النفوسه
بدر نجومه و شمس الشموسه
تو جود و رحمت مِثِ اُقیانوسه
 
بند سوم:
قصه ی من و آقا همون
قصه ی خوب شاه و گداست
حرمش واسه من هم نجف
هم مدینه و هم کربلاست

آب توی سقاخونش . انگاری که زمزمه . خدا میدونه
هرچی بگم از کرمش . میدونم خیلی کمه . خدا میدونه

خدا میدونه چقَدَر سروره
خدا میدونه چقَدَر دلبره
مرامشم شبیه به حیدره