نوحه شهادت
حجره ی خاموش
گرچه در جود وکرم حق مرا خوانده جواد
هرچه گفتم العطش کس جوابم را نداد
من جوادم من جواد
کس جوابم را نداد
حجره ی خاموش من قتلگاه من بود
مادر من شاهد سوز وآه من بود
من جوادم من جواد
کس جوابم را نداد
من زپا افتادم و پشت این در همسرم
کف زند خنده کند پیش چشم مادرم
من جوادم من جواد
کس جوابم را نداد
گرکه بردل آب از دیده ی ترمی زنم
روی خاک تیره ی حجره پرپر می زنم
من جوادم من جواد
کس جوابم را نداد
زهر کین آتش زده برتمام پیکرم
درجوانی جان دهم همچو زهرا مادرم
من جوادم من جواد
کس جوابم را نداد
من که برشمس الشموس گوهری یکدانه ام
جای جسم من شده پشت بام خانه ام
من جوادم من جواد
کس جوابم را نداد
- چهارشنبه
- 17
- مرداد
- 1397
- ساعت
- 12:24
- نوشته شده توسط
- سید محسن احمدزاده صفار
- شاعر:
-
استاد سید هاشم وفایی
ارسال دیدگاه