امام محمد باقر علیه السلام

واحد

زمین گریه کرد و سما گریه کرد
منا گریه کرد ، کربلا  گریه کرد

مدینه به سینه زد و نوحه خواند
غریبانه  خیر النسا   گریه کرد

امان ای امان    آه و واویلتا


مدینه صفای حرم کشته شد
به سر زن که لوح و قلم کشته شد

دوباره  دل عرش آتش گرفت
امامی ز زهر ستم کشته شد


امان ای امان    آه و واویلتا


چو شمع سحر قطره قطره چکید
شبیه پدر شد ، اسارت  کشید

گهی بین کوفه   گهی بین شام
سر جد خود را روی نیزه دید


امان ای امان    آه و واویلتا


ز داغ گل و یاسمن گریه کرد
به راس جدا از بدن گریه کرد

لباس نمازش کفن شد ولی
بر آن کشته ی بی کفن گریه کرد

امان ای امان    آه و واویلتا