اين شعلة عشق است كه درمان نپذيرد
معشوق ز عاشق اَثر آسان نپذيرد

جز اشك تمنّا كه گِره وا كند از كار
كردارِ دگر فايده چندان نپذيرد

اين رابطة عشق عجب معجزه آساست
اين مرحله را جز دلِ بريان نپذيرد

معشوق حسين است وَ عاشق دلِ زينب
محبوب ز احباب بجز جان نپذيرد

فرمود به طفلان كه دلِ عاشقِ مادر
جز كشته شدن  در ره جانان نپذيرد

با خويش همي گفت:مبادا كه برادر
از خواهر خود هدية قربان نپذيرد
 
اينجاست كه بر دامن مادر بزند چنگ
بي فاطمه اين مرحله پايان نپذيرد
 
تا بر لب طفلان ، قسمِ فاطمه آمد
آقا نتوانست ز آنان نپذيرد
 
دو آينة زينبي آمادة رزمند
اين صحنه بجز آينه قرآن نپذيرد
 
گيسوي كمندِ يكي از شانه سرازير
زلف دگري سلسله بندان نپذيرد

شمشير كجا و قد و بالاي دو ريحان
اين قامتشان هيچ كمان دان نپذيرد

تكبير به لب تيغ به كف هر دو كفن پوش
كس فاتحة تازه جوانان نپذيرد

مي خواست عدو حيله ببندد به دوطفلان
ديد از دو طرف رِخنه به رِندان نپذيرد

از هيبتشان لرزه به جانِ سپه افتاد
آزاده بجز جنگِ نمايان نپذيرد

شاگرد دبستان اَلفباي علمدار
هنگامة پيكار سر و جان نپذيرد

كُشتند بسي از سپه كفر به يك آن
افزونتر از اين را لب عطشان نپذيرد

از ميمنه تا ميسره اين لشگر كوفي
اين گونه پذيرايي مهمان نپذيرد

شمشير و سنان بود كه هر سوي روان بود
آنقدر گران بود كه انسان نپذيرد

سيمين بدنان تشنه لب از پاي فتادند
از پاي فتاده نَفَس ارزان نپذيرد

داغي به دل بانوي مظلومه نشاندند
داغي كه دل هيچ پريشان نپذيرد

تا كه نشود از همه شرمنده برادر
خواهر طلب نعش شهيدان نپذيرد

از خيمه نظر كرد به چشمان برادر
ديد ابر بهاري است كه باران نپذيرد