اي كه جز خانه تو خلوت ما نيست كه نيست
هر چه گشتيم دراين ميكده جا نيست كه نيست
من كه جز نام تو نامي نشنيدم بي شك
جز صداي تو در اين دهر صدا نيست كه نيست
كاسه اي اشك و دو جرعه نفسي با يادت
شهر ما را به جزاين آب و هوا نيست كه نيست
صبح در شهرتو يك مشت گدا آمد و شب
هرچه گشتيم نديديم،گدا نيست كه نيست
بسكه اخبار غديرت همه جا پيچيده است
خبري جز خبرت هيچ كجا نيست كه نيست
بر جهاز شتران حرف پيمبر اين بود
دست بالاتراز اين دست خدا نيست كه نيست
آنكه محمود صدا كرده صدا بايد زد
و فقط بوسه به دستان خدا بايد زد
بايد اين خطبه ميان همگان پخش شود
سينه سينه ضربان در ضربان پخش شود
بايد اين چشمه كه امروز به راه افتاده ست
مثل رودي كه بود در جريان پخش شود
چون نسيمي كه شده پيك بهاران خدا
اين خبر از پدران در پسران پخش شود
مادرم خواست كه با شير محبت دادن
نمك عشق تو در هر شريان پخش شود
چهارده قرن گذشته است ولي جا دارد
خبرش صدر خبرهاي جهان پخش شود
اين خبر را به مؤذن برسان تا هر روز
بر سر مأذنه مابين اذان پخش شود
از شبم كاش نگيري نفسي ماه مرا
أشهد أن عليً ولي اللهِ مرا
ما كه عمري دل در عشق اسيري داريم
چه غم از آتش دوزخ كه مجيري داريم
روزي ام را در اين خانه نوشته است خدا
بي سبب نيست كه چشم و دل سيري داريم
راست گفتند كه راه تو به خورشيد رسد
چه كسي گفته جز اين راه مسيري داريم؟
آب نه عين سرابند پس از تو"أديان"
ما فقط آب در اين خاك كويري داريم
همه ديدند پيمبر چه وزيري دارد
همه گفتند از اين پس چه اميري داريم
بعد هر ياعلي ام زمزمه يازهراست
بهتر از اين چه مراعات نظيري داريم
همرديف دل دريا كه به غير از درياست
بهترين قافيه خانه مولا زهراست
سفره را باز كن اي شاه گدا آماده ست
به يتيمان بگو امروز غذا آماده ست
سوره مائده نازل شد و ما فهميديم
لب اين بركه غذاي دل ما آماده ست
چه غديريست،چه عيديست،براي بخشش
بيشتر از همه اعياد،خدا آماده است
اختيار سر ما دست دو ابروي تو هست
بكِش آن تيغ دو دم را كه منا آماده ست
دردم اين است كه اي خواجه مرا دردي نيست
ورنه در دست طبيبانه دوا آماده ست
باز هم بوي محرم همه جا را پر كرد
هر كه دارد هوس كرببلا آماده ست
اي كه بر دشمني ات بغض وحسد گشت شريك
پسرت گفت: گناهم؟، همه گفتند :أبيك