شدم به کفتر جلد تو در حرم مشهور
مرا تو مست خودت کرده‌ای و من ،از دور
خراب طرح ضریح تو میشوم بدجور
که نقش روی ضریح تو خوشه‌ی انگور
تو را شراب نوشت و مرا خراب نوشت
خدا به روی دلم یا ابوتراب نوشت
گرفته دفتر شعرم به دست جام علی
هزار کشته دهد تیغِ در نیام علی
خدا تملّک ما را زده به نام علی
علی امام من است و منم غلام علی
خدا به یُمن تو بر سفره‌ها نمک داده
فقط به خاطر تو کعبه را ترک داده
تمام خلق خدا رعیت اند الّا تو
به زیر پای تو ما و به روی سرها تو
گدا و نوکر و مسکین منم ، و اما تو
به دست مدعیانت نداده ای آتو
تو انتهای مروت ته جوان مردی
به روی دوش پیمبر جهاد میکردی
برای اهل محبت علی کفاف شده
فقط علی ست که زاییده‌ی مطاف شده
بگو به آن که گرفتارِ اختلاف شده
چه باعث ترک و خانه و شکاف شده ؟؟؟
که داده جان پیمبر نجات غیر علی؟
که داده خاتم خود را زکات غیر علی؟
کدام مرد نبردی کنار توست دلیر؟
کدام شاه شبانه رود کنار فقیر؟
کدام حاکم دنیا نشسته روی حصیر؟
بگو به آن که نبوده زمانِ روز غدیر
پیمبری که به عطر خدا معطر بود
رسالتش همه گیرِ غدیر و حیدر بود
شبی به لیلة‌‌الاسرا خدا سخن گفته
برای وصف تو با ( إنَّما ) سخن گفته
به قدر و کوثر و با هل‌اتی سخن گفته
فقط به لحن تو با مصطفی سخن گفته
و امر کرده خدا ای رسول دل آگاه
بگو تو اشهد ان علی ولی الله