ولادت حضرت زینب سلام الله علیها
*گُل های آسمانی*
بهاردرقدمت، چون که گل فشانی کرد
خزان به پای تو خود را فکند و فانی کرد
شکفت تا گُل روی تو، جبرئیل امین
به باغ غرق گُل وحی، نغمه خوانی کرد
به پاس مقدمت ای گُل، فرشته ی رحمت
نثار راه تو گُل های آسمانی کرد
تو را به گلشن عصمت، چو ارمغان دادند
در این بهشت علی، از تو باغبانی کرد
تو میهمان عزیز حریم وحی شدی
که از تو دست خداوند، میزبانی کرد
مدینه غرق سرور و نشاط و شادی شد
که شاد شد، دل زهرا و شادمانی کرد
بلور اشک تو دل بُرد از همه، امّا
حسین با نگهش ،از تو دل ستانی کرد
گُل از مرام تو آئین زندگی آموخت
«که پاک آمد و پاکیزه زندگانی کرد»
صبوری تو به مکتب، فروغ بینش داد
نصیب گلشن دین، نور جاودانی کرد
به سرفرازی تو، سرو سرفرازی نیست
اگرچه قدّ تو را، بار غم، کمانی کرد
خدا به همره نام حسین و عاشورا
شکوه و جلوه ی نام تو را ،جهانی کرد
میان شعله ی آتش، به غیر تو زینب
چه کس ز گلشن توحید، پاسبانی کرد
پس از قیام حسینی، چو خطبه می خواندی
جهان برای تو احساس قهرمانی کرد
کمر به محو ستم بسته بودی و، دشمن
به پیش عزم تو، اظهار ناتوانی کرد
دوباره طبع «وفایی»، به پاس مدحت تو
نظـر به گلشن غـرق گُل معانی کرد
- پنج شنبه
- 15
- شهریور
- 1397
- ساعت
- 12:41
- نوشته شده توسط
- سجاد
- شاعر:
-
استاد سید هاشم وفایی
ارسال دیدگاه