آرامشی داره حرم که درمو کم میکنه
حتی خیال کربلات بدجوری خوبم میکنه
مرهم دردای منه وقتی که اونجا نیستم
دس روی سینم میزارم روبه حرم وایمیستم
تو منو بیرونم نکن حتی اگه سیری ازم
رو برنگردون میدونم دوباره دلگیری ازم
چشامو بستمو تورو میبینم
یه گوشه بین زائرا میشینم
همیشه وقتی اینجوری داغونم
تو رو به راهم میکنی میدونم
کی غیر تو منو پناهم میده؟
کی اعنتایی به نگاهم میده؟
کرب و بلا خواب روز و شبهامه
حسین ترونه ی روی لبهامه
بند دوم:
اسم تو از بچه گیام سر بند روی سرمه
اگه توی راه توام از دعای مادرمه
ممنون خونوادمم که زیر پرچم تو ام
توو کل سال منتظر ماه محرم توام
ممنونتم همیشه که نوکر حسابم میکنی
اگه بدم با خوبیات توو روضه آبم میکنی
همیشه از سمت تو خوبی بوده
نوکری تو هر ثانیه ش سوده
همیشه وقتی اسمتو آوردم
از در خونت آبروها بردم
همیشه وقتی اینجوری داغونم
تو رو به راهم میکنی میدونم
کرب و بلا خواب روز و شبهامه
حسین ترونه ی روی لبهامه