از تل زینبیه

از تلِّ زینبیه تا گود قتلگاه واویلا چه آمد به سرم

با گریه سـر بریدن را کرده ام نگاه واویلا چه آمد به سرم

یک زن مقابل صـدها مرد رو سیاه  واویلا چه آمد به سرم

با گوش خود شنیدم تکبیر آن سپاه  واویلا چه آمد به سرم

******

واویلا چه آمد به سرم  3

از روی تــلِّ مـاتـم با دیــدة تـرم

دیـدم به زیـر خنـجـر نای بـرادرم

هر دست و پا که می زد او در بـرابـرم

آتـش زبانـه می زد در قلب مضطـرم

ملعـون ترین ستمگـر در لشکـر یزید

خنجر به روی حنجر با کینه می کشید

نای عزیـز زهـرا لـب تشنـه می برید

خـونابـة درونـم از دیــده می چکید

با گریه سـر بریدن را کرده ام نگاه واویلا چه آمد به سرم

از تلِّ زینبیه تا گود قتلگاه واویلا چه آمد به سرم

******

با گریـه می دویدم بر روی سر زنـان

تا قـتـلگـاهِ یـارم با اشـکِ بی امـان

ذکر حسین حسینم می رفت به آسمان

شد تیره در دو چشمم دنیا به ناگهان

دیدم "سی و سه" نیزه بر جسم دلبرم

مـُردم کنـار نعـش سـردار بی سرم

از شاهـرگ شهیـدِ در خون شنـاورم

بوسه به خـون گرفتـم با یـاد مادرم

با گوش خود شنیدم تکبیر آن سپاه  واویلا چه آمد به سرم

از تلِّ زینبیه تا گود قتلگاه واویلا چه آمد به سرم

******

می سوزم از بیـانِ هر آنچـه دیـده ام

تکبـیـر نابه جا از دشـمـن شنیـده ام

باری که از جدایـی با خود کشیـده ام

نـاز یتیمـه هـا را با جـان خریـده ام

یک لشکری سواره ، یک کشته در میان

کـف می زنند به دورم ماننـد وحشیان

سرگرم شادمـانـی ، پاکـوبـیِ عیان

امـا چه ها کشـیـدم در بیـن کوفیان

یک زن مقابل صـدها مرد رو سیاه  واویلا چه آمد به سرم

از تلِّ زینبیه تا گود قتلگاه واویلا چه آمد به سرم

******

دیدم به گود خونین در خون تپیده را

در پنـجـة ستـمـگـر رأس بریده را

بر دست و پای قاتـل خونِ چکیده را

ماهِ به خون نشستـه ، بر نِی دمیده را

از آهِ خـواهـری بر نـعـش بـرادری

از حنجـر بریده از جسـم بی سـری

از ماتـم یتیـمـی از اشـک دختـری

آتـش گرفته بیتِ اشعـار سـروری

در شعله های حسرت با اشک و سوز و آه  واویلا چه آمد به سرم

از تلِّ زینبیه تا گود قتلگاه واویلا چه آمد به سرم

******