نالة عباس
( نالة عباس می آید به گوش ) وای از بی یاوری
( زینبم رو جامة نیلی بپوش ) در غم نام آوری
بُرده بانگ یا أخایش صبر و هوش از خیام حیدری
آه از این نامردمان دین فروش یک تن و یک لشکری
******
ای وای از این بی یاوری از بی امیـر لشکـری
از مـاتـــم آب آوری سردار گلگون پیکـری
ناله ای آمد که تابم می برد ای خواهرم
نالة أدرک أخای سـاقی نـام آورم
از کنار علقمه بر گوش ماتم دیدگان
می رسد گلبانگ غمبارِ امیر لشکرم
بی برادر گشته ام در سرزمین نینوا
رفته از دستـم ابالفضـلِ دلیر باوفا
کس نمانده در سپاهم تا علمداری کند
بی علمبردار و ساقی مانده ام بی آشنا
( نالة عباس می آید به گوش ) وای از بی یاوری
******
ای وای از این بی یاوری از بی امیـر لشکـری
از مـاتـــم آب آوری سردار گلگون پیکـری
سینه از داغ ابالفضل جوان ، غمگین تر است
چشمة چشم من از خون دلم رنگین تر است
سوزش لعل صغیران حرم مرهم نشد
غصة بی یاوری از تشنگی سنگین تر است
جامة غم را نما بَر چونکه بی یاور شدیم
غم نشین ماتم سقای نام آور شدیم
از حرم بیرون بیا بنگر سرشک بی کسی
تا قیامت غصه دار داغ آب آور شدیم
( نالة عباس می آید به گوش ) وای از بی یاوری
******
ای وای از این بی یاوری از بی امیـر لشکـری
از مـاتـــم آب آوری سردار گلگون پیکـری
پاره پاره از دم شمشیر و خنجر گشته است
داغ او با مجتبا اینک برابر گشته است
من بنازم بر وفای بی مثال آن جناب
بر لب ساحل ولی لب تشنه پرپر گشته است
قامتش را هدیه بر شن های ساحل کرده ام
نامة شوقم در این غمخانه باطل کرده ام
در کجای دل گذارم داغ او بعد از علی
جای جای سینه را از غصه کامل کرده ام
( نالة عباس می آید به گوش ) وای از بی یاوری
******
ای وای از این بی یاوری از بی امیـر لشکـری
از مـاتـــم آب آوری سردار گلگون پیکـری
خواهرم شال عزا را بر فراز شانه زن
بانگ واویلا برایِ داغ مظلومانه زن
اشک خون باریدم و کَنـدم عمود خیمه اش
پرچم مشکی به روی خیمة ویرانه زن
هر برادر مرده می داند چه می گوید حسین
دیده را با اشک خون آلوده می شویَد حسین
سروری ، شرح غریبی با نوای بی کسی
در میان واژه های غصه می جوید حسین
( نالة عباس می آید به گوش ) وای از بی یاوری
******
- یکشنبه
- 18
- شهریور
- 1397
- ساعت
- 13:57
- نوشته شده توسط
- سجاد
- شاعر:
-
محمدرضا سروری
ارسال دیدگاه