خیمه نزن ای حبیب من
ای آشنای غریب من
ترسم از اینه بشه اینجا
درد جدایی نصیب من
آشفته حالم دلشوره دارم داغ تو رو حس می کنم بر روی دوشم
حس می کنم که تو این بیابون باید برای ماتمت مشکی بپوشم
می میرم اینجا از غمت
از غربت و یار کمت
از ناله دم به دمت
خیمه نزن برادرم
می سوزم از سوز آه تو
جونم فدای نگاه تو
باور ندارم که می بینم
با این چشام قتلگاه تو
انگار برادر دارم می بینم که قامتت از ماتم سقا شکسته
انگار برادر دارم می بینم اون لحظه ای که شمر روی سینت نشسته
انگار می بینه خواهرت
خنجر به روی حنجرت
جدا شده از تن سرت
خیمه نزن برادرم
- چهارشنبه
- 21
- شهریور
- 1397
- ساعت
- 13:15
- نوشته شده توسط
- سجاد
- شاعر:
-
محسن طالبی پور
ارسال دیدگاه