السلام ای قاسم داماد یا ابن الکریم
مرد میدان ، شاخه شمشاد یا ابن الکریم
همچو عباس و علی اکبر ، حسین و مجتبی
پهلوان بودی تو مادر زاد یا ابن الکریم
با ابالفضل است حسابش ، نه کرام الکاتبین
هر کسی که با تو در افتاد یا ابن الکریم
مرگ در راه عمو را گفتی احلی من عسل  
عشق را این حد ، که یادت داد؟ یا ابن الکریم
بس بود در مدح و توصیفت همین که داشتی  
چون ابالفضل علی استاد ، یا ابن الکریم
ازرق شامی شده با همتت خانه خراب  
تا قیامت خانه ات آباد یا ابن الکریم
تا ابالفضلی شود قدت ، شبیه غیرتت
نعل ها بر جان تو افتاد یا ابن الکریم
جان نجمه بیشتر از این عمو را دق نده
زیر دست و پا نزن فریاد یا ابن الکریم