وقتی سرِ مقدس حضرت را وارد دارالاماره کردند،از دیوارهای قصر،خون می جوشید و از بعضی از دیوارها به طرف عبیداللّه،آتش بیرون می زد.
او به شخصی که در کنارش بود گفت:این ماجرا را برای کسی بیان نکن.آن گاه از آن جا فرار کرد و رفت.سرِ مقدس امام حسین(ع)با صدای رسایی سخن گفت و فرمود:
"ای ملعون!کجا می گریزی؟اگر آتش در این دنیا تو را در بر نگیرد و نسوزاند،بی شک جایگاهت در آخرت آتش خواهد بود.
سخن رأس مبارک ادامه داشت تا این که آتش ها خاموش شدند و فرو نشستند،همه حاضران در قصر به وحشت افتاده بودند.
تا ۲ یا ۳ ماه،مردم هنگام طلوع و غروب خورشید آن دیوارها را می دیدند که خون آلود می شود و یاد آور کشتن فرزند رسول اللّه می گردد.
?مقتل مقرم،ص۳۵۷_۳۵۸
?مقتل خوارزمی،ج۲،ص۸۷
?کامل ابن اثیر،ج۶،ص۳۷
- دوشنبه
- 2
- مهر
- 1397
- ساعت
- 17:25
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
ارسال دیدگاه