امام صادق(ع) روزی به سفیان بن مصعب فرمود:((أنشدني في الحسين_درباره امام حسین برایم شعر بخوان)).
آن گاه دستور داد تا ام فروة(همسر) و خانواده اش نیز بیایند.
وقتی همه حاضر شدند،سفیان مصرعی سرود و گفت:((فروجودي بدمعك المسكوب)).با شنیدن این مصرع صدای ام فروة و دیگر زنان به گریه بلند شد.
در این هنگام امام صادق(ع) اهل خانه را متوجه مردمی که به علت شنیدن صدای مرثیه و گریه پشت در منزل حضرت گرد آمده بودند نمود.حضرت بلافاصله کودک شیرخواری را که بیهوش شده بود به سوی آنها فرستاد!
با این کار،حضرت در مقام تقیه اشاره به ظلم و ستم بنی امیه و بی رحمی آنان نمود و مردم را به یاد مصائب جان سوز سیدالشهدا(ع) انداخت.
روضه کافی،حدیث۲۶۳
مقتل مقرم،ص۱۴۲
- پنج شنبه
- 19
- مهر
- 1397
- ساعت
- 20:30
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
ارسال دیدگاه