ام الفضل((همسر عباس بن عبد المطلب)) گوید:
روزی "امام حسین(ع) را در زمان طفولیت" نزد پیامبر(ص) آورده،در دامن آن حضرت نهادم.
او ادرار کرد و قطره ای از آن به لباس پیامبر چکید.او را نیشگون گرفتم و او گریست.
پیامبر فرمود:
"آرام ای ام الفضل!لباس من شسته می شود،فرزندم را آزردی"
او را در دامان پیامبر گذاشتم و برخاستم که برای آن حضرت آب بیاورم.هنگامی که آمدم آن حضرت را گریان دیدم.
گفتم ای رسول خدا!گریه ات از چیست؟
فرمود:"جبرئیل نزدم آمد و مرا خبر داد امتم،این فرزندم را خواهند کشت،خداوند روز قیامت
شفاعتم را به آنان نرساند".
لهوف،ترجمه مجیری،ص۱۷_۱۹
- پنج شنبه
- 19
- مهر
- 1397
- ساعت
- 21:9
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
ارسال دیدگاه