زهر جفا گرفته
قلب مرا نشانه
من محرمی ندارم
حتی میان خانه
واویلتا حسن جان
ای جسم و روح ایمان
غریب بیت الاحزان
ذکر لب پیمبر
ریحان من حسن جان
واویلتا حسن جان
گشتی به سوز سینه
مسموم زهر کینه
آتش گرفته جانت
در غربت مدینه
واویلتا حسن جان
در غربت نگاهت
سوزد جهان ز آهت
شد عاقبت تو را این
کاشانه قتلگاهت
واویلتا حسن جان
زهر جفا چه کرده
با جسم اطهر تو
گرید حسین از غم
بالای پیکر تو
واویلتا حسن جان
با یک زبان روزه
سهم لبت بلا شد
تا پیکرت زمین خورد
کاشانه کربلا شد
واویلتا حسن جان
در پیش چشم زینب
طشتی پر از جگر شد
بعد از تو قاسم تو
گریان و بی پدر شد
واویلتا حسن جان
صحن و سرا نداری
گلدسته ها نداری
مثل حسین چرا تو
گنبد،طلا نداری
واویلتا حسن جان
- سه شنبه
- 24
- مهر
- 1397
- ساعت
- 19:1
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
علی محلاتی
ارسال دیدگاه