آه فلک ، چشم اهل خیمه بارون داره
تا ابد، خاک کربلا بوی خون داره
بی حیا، خنجرو نکش هنوز جون داره
واویلا، واویلا، واویلا، واویلا
حالا که با شمشیر و نیزه زدید
چرا وقت رفتن لگد می زنید
حالا که زره رو دارید می برید
چرا پیرهنو از تنش میکنید
(واویلا)(۴)
کشتنت ، به دل مادر تو غم کردن
ده نفر، زین اسبشونو محکم کردن
تاختن و ،ذره ذره از تنت کم کردن
واویلا، واویلا، واویلا، واویلا
یه جوری می تازن که خاک و تنت
یکی شد توی رفت و برگشت حسین
به هر جا که رو میکنم یادتم
پر از تو شده کل این دشت حسین
(واویلا)(۴)
بعد از تو، هر چی گوشواره رو غارت کردن
بعد از اون، حتی گهواره رو غارت کردن
بعد از اون، معجر پاره رو غارت کردن
واویلا، واویلا، واویلا، واویلا
بگو من چه با این همه غم کنم
رباب از غم اصغر از حال میره
رقیه داره میره پشت خیام
سکینه داره سمت گودال میره
(واویلا)(۴)
- چهارشنبه
- 25
- مهر
- 1397
- ساعت
- 19:18
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
- شاعر:
-
مظاهر کثیری نژاد
ارسال دیدگاه