سيد رضى از بزرگترين صاحبان فصاحت و بلاغت بود كه از دركى صحيح و ذوقى سليم برخوردار بود. وى اولين چكامه قصيده اش را در مدح و ستايش نياكانش (اهل بيت صلى الله عليه و آله هم آوازه با خروش دجله روان ساخت. او در آن هنگام بيش از 9سال نداشت اما چنان مهارتى از خود نشان داد كه همگان، را
شگفت زده كرد. او در طول حيات شعر و شاعرى گذاشت كه لقب (اشعر قريش) و (اشعر عرب) (سرآمد شعراى قريش و عرب) را به خود اختصاص داد و آثار گران بهايى از جمله ديوان اشعار كه به گفته ثعالبى چهار مجلد مى باشد به يادگار گذاشت
پدر بزرگوارش تا انقراض حكومت پر اقتدار عضدوالدوله ديلمى در قلعه شيراز زندانى بود و در طول اين هشت سال، شريف رضى كه دوران كودكى خود را مى گذراند در هاله اى از غم و اندوه به سر مى برد.
در دوران زمامدارى صمصام الدوله، ابواحمد پدر سيد رضى از بند اسارت آزاد گشت و سيد رضى با سرودن اشعارى مقدم پدر را گرامى داشت.
منبع
گلشن ابرار صفحه٥٨
- پنج شنبه
- 26
- مهر
- 1397
- ساعت
- 11:31
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
ارسال دیدگاه