قرن ٢

در اين مدت هفت خليفه در سامراء خلافت كردند: 1) معتصم 2) واثق

‌‌‌‌3) متوكل 4) منتصر 5) معتمد 6) معتضد. همه اين خليفه‌ها به نوبه خود در آبادانى و شكوفايى سامراء سهم داشتند. در دوران سلطه تركان، شهر سامراء همواره دست خوش درگيرى هاى داخلى و جريان هاى سياسى بود كه چيزى جز فساد، تباهى و تخريب براى آن شهر در پى نداشت تا اين كه معتضد باللَّه، شانزدهمين خليفه عباسى، به ناچار سامراء را رها كرد و دوباره به بغداد برگشت و پايتخت خلافت اسلامى دوباره به بغداد انتقال يافت. از اين زمان بود كه شهر دچار ويرانى و تخريب شد و به نام ديگرى شهرت يافت و آن «ساء من رأى» بود؛ يعنى هركس آن را ديد ناراحت شد.

در عصر متوكل، به سبب مسجد جامع و مناره اى كه او بنا كرد، سامراء موقعيت ويژه اى يافت. به خصوص كه اين خليفه تلاش زيادى در آباد كردن شهر و ساختن قصرها انجام داد. 

منابع

عتبات عاليات عراق صفحات ١٩٤-١٩٥-١٩٦