بند اول:
چهل منزل دوریه تو منو پیر کرد هجرون تو
چهل روزه بی قرارم پر از دردم دلخون تو
چهل منزل حسین جانم گرفت از من تاب و توون
چهل روزه زخمامو من ندادم به کسی نشون
کاش که اینجا
نبود نامحرم
نشون میدادم
شکاف روی سرمو
کبودی پیکرمو
یاد بکنی مادرمو
داداش حسین 4
برادرم 4
غریب حسین .....
بند دوم:
چهل منزل روزای تار برای ما میشد تکرار
ما رو بردند توی بازار میگردوندند بین انظار
چهل منزل بد و بیراه جسارت با سنگ و دشنام
سه بار میگیم امان از شام امان از شام امان از شام
بزم می بود
جام بلا بود
طشت طلا بود
نگاه مستی هرزه
دختر تو میلرزه
مرگ به بقا می ارزه
داداش حسین 4
برادرم 4
غریب حسین ....
بند سوم:
چهل منزل غل و زنجیر چهل منزل طعم تحقیر
ولی داغ تو خرابه منو کرده بدجوری پیر
جون داد وقتی که سرت رو ، روی پاهاش کرد نوازش
شکستم من وقتی که خاک میریختم رو جسم نازش
زینبم من
که قد خمیدم
گیسو سفیدم
چه روزگار تاری
با این غمای کاری
نشناسیمم حق داری
داداش حسین 4
برادرم 4
غریب حسین ....
- جمعه
- 27
- مهر
- 1397
- ساعت
- 16:48
- نوشته شده توسط
- علی صمدی
- شاعر:
-
علی صمدی
ارسال دیدگاه