(بخش اول)
حضرت صالح ميان قوم ثمود زندگى مى كرد و از آن‌ها بود. قوم ثمود از فرزندان ثمود بن عامربن ارم بن سام بن نوح بودند،
نام مبارك ايشان ٩ بار در قرآن ذكر شده است .
قوم ثمود در سرزمين حجر كه ميان حجاز و شام قرار داشت، زندگى مى كردند و هنوز آثارى از خانه هاى آن‌ها در آن سرزمين موجود است و كسانى كه پيش از اين به وسيله شتر از راه شام به مكه مى رفته اند، در سرراه خود از آن جا عبور كرده و آثار مزبور را ديده اند.
درباره توقف و سكونت آن‌ها در آن سرزمين اختلاف است ؛
بعضى گفته اند: آن‌ها قومى از يهود بوده اند كه به فلسطين رفته و آن جا را براى سكونت انتخاب كردند. ديگران گفته اند: اينان از تيره عمالقه بودند كه از قسمت هاى غرب فرات به آن جا كوچ كردند.
قول سوم آن است كه از عمالقه مصر
بوده اند كه سلطان مصراحمس ايشان را از آن جا براند. بعضى از تاريخ نگاران گفته اند: آن‌ها باقى ماندگان قوم عاد بودند و سرزمينشان نيز از مستعمرات قوم عاد بوده است.
اين قول آخر با قرآن نيز بى تناسبى نيست
كه از قول حضرت صالح حكايت مى كند كه نعمت هاى خدا را برقوم ثمود شماره مى كرد و مى فرمود: به ياد آريد كه خداوند شما را پس از عاد جانشين آن‌ها كرد و در اين سرزمين جاى گيرتان نمود.
منبع
تاريخ انبياء صفحات ١١٠-١١١
سوره اعراف آيه ٧٤
- چهارشنبه
- 2
- آبان
- 1397
- ساعت
- 19:9
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور
ارسال دیدگاه