(بخش چهارم)

هود پيغمبر، مانند ساير انبياى الهى رسالت خود را با دعوت به پرستش خداى يكتا و دست كشيدن از پرستش بت‌ها شروع كرد و به ايشان فرمود: اى مردم! خداى يگانه را بپرستيد كه جز او معبودى نداريد؛ چرا تقوا پيشه نمى كنيد؟ و به دنبال اين دعوت آسمانى و جان بخش اين نكته را نيز همانند ساير پيغمبران تذكر 

مى داد كه من از شما اجر و مزدى (براى تبليغ رسالت خويش) نمى خواهم كه مزد من تنها با آن خدايى است كه مرا آفريده است ؛ چرا نمى انديشيد تا بدانيد كه من به منظور اندوختن ثروت يا كسب رياست برشما، دست به كار تبليغ نشده‌ام و فقط از روى خيرخواهى وانجام وظيفه است كه شما را از بت پرستى نهى و به خداشناسى دعوت مى كنم. من رسالت هاى پروردگار خويش را به شما ابلاغ كرده و خيرخواه امينى براى شما هستم.

اى مردم! از خدا بترسيد و (حرف مرا بشنويد) از من پيروى كنيد. از آن خدايى بترسيد كه به آن چه مى دانيد، نيرو و كمكتان داده، به وسيله چهارپايان و پسرانتان كمكتان كرده و به باغ‌ها و چشمه سارها و به راستى كه من از عذاب آن روز بزرگ بر شما ترسانم. 

اما آن مردم خيره سر به جاى اطاعت از سخنان خيرخواهانه هود در پاسخ او گفتند: 

برما يكسان است چه ما را

‌‌‌‌‌پند دهى و چه پندمان ندهى، كه اين كار (بت پرستى) رفتار گذشتگان ماست و ما دست بردار نيستيم.

منابع

تاريخ انبياء صفحه ٩٨

سوره هود آيه ۵۳