بر مدرسه شهید پیروز   داغی که نشسته بس گران است
در گوشه هر کلاس پیدا   جای شهدای نوجوان است
تصویر کلاس درس و موشک  سوزنده ترین غم جهان است
******
در سینه مردمان این شهر  یک خاطره غمین نشسته
با مدرسه شهید پیروز  تصویر عزا به دیده بسته
آبان و مرور تلخی آن   قلب همه را به غم شکسته

تصویر کلاس درس و موشک  سوزنده ترین غم جهان است
یادی که همیشه جاودان است  یاد شهدای بهبهان است
******
یک عصر به خون نشسته گشته   آئینه نینوای پیروز
شد حجله قاسمان دوران   در مقتل کربلای پیروز
پرواز معلم است و شاگرد   معراج کلاس های پیروز

فریاد غم و نوای مظلوم   از حنجره ها به آسمان است
یادی که همیشه جاودان است  یاد شهدای بهبهان است
******
بیش از سه دهه گذشته اما   چشم تر مادران به راهست
بر کوچه مدرسه هنوزم   با اشک عزا رد نگاهست
سوزی که ز عمق سینه آید   از داغ شهید بی گناهست

این فاجعه بزرگ تاریخ   آئینه ظلم بعثیان است
یادی که همیشه جاودان است  یاد شهدای بهبهان است
******
هنگامه مظلومیت و غم   شد صحن و سرای علم و دانش
تخریب کلاس و بمب و موشک    کی بوده سزای علم و دانش
هفتاد و چهار شهید پیروز   هستند به فدای علم و دانش

این سرخ ترین مدرسه شهر    بر دفتر عشق یادمان است
یادی که همیشه جاودان است  یاد شهدای بهبهان است
******
در شهر شهیدان سرافراز   پیروز کلاس درس و خون شد
آموزه دانش و معلم   در خط کتاب لاله گون شد
از پیکر پاره پاره دیدن   هم رغبت جبهه ها فزون شد

بر چهره رزمنده میهن    این شور و شعور دل عیان است
یادی که همیشه جاودان است  یاد شهدای بهبهان است
******